Birkaç sene önce Radyo Alaturka'da rastladım bu şarkıya ilk kez. Aklımda kalan üç şey vardı yalnızca: Düzenlemedeki tuhaf trafik, marazi bir sevdaya dûçar canhıraş bir kadın vokal ve "sev beni!" nakaratı. Günlerce Google'da "sev beni" arayışlarıma, internetten yüzlerce plak tarayışlarıma rağmen şarkıyı bulamadım. Kamuran Akkor'un sesini ayırt edemeyişimin payı da yüksek tabii muvaffakiyetsizliğimde. 1972 kaydı olduğundan o sert, dumanlı, maskülen tını daha yerleşmemiş sadasına. Belki de bu şarkı onun tekniğinin dönüm noktası… 60 sonlarındaki Sezen Cumhur Önal sözlü pop plaklarıyla çıkışının ardından arabeske yelteneceği sulara girmiştir artık... Unutmadan, bir Akkorumuz daha var, Gönül’lü olan; o ise sertliğin değil icrada kudretin adı olmuştur hep…
Bugün yine aynı radyoda çıktı karşıma. Bunda şaşacak bir şey
yok. O dönemin şarkılarını onlardan başka repertuarlarına alacak radyo yok, en
azından İstanbul hudutlarında. İşin en çalımlı kısmı, bu şarkıyı –hilafsızdır
sözüm– ilk kez aynı koordinatlarda Çengelköy Havuzbaşı'ndan geçerken dinlemiştim.
Çengelköy’le Beylerbeyi arasındaki Yalıboyu Caddesi’nin yalılarının
duvarlarından çınlıyordu sanki ilk dinlediğimde. Kimsenin dönüp bakmadığı yalılar
yakınıyor muydu acep “Sevin Beni!” diye? “Sev Beni Yalıları…” Bu kez
Google'daki ‘entry’lerimi şansa bırakmamak için birçok kısmını ezberledim
dinlerken. Ve mutlu son! Sait Ergenç’e ait şarkının sözleri ve notaları. Sait
Ergenç, Halit Ergenç’in babası. Ben İnsan
Değil Miyim?’in de bestecisi. Şehir Tiyatroları’nda da oynamış. Adını araştırıyorum,
bulmaya çalışacağım ama; vokal şaşalatan ve harlatan bu performansının akabinde
sahne koridorunun iki yamacındaki kadehlerin üstünde alkış çırpan ellerden, eh
tabii tedbiran, seğirterek uzaklaşırken, bir ara zurnanın dahi zırtlayıverdiği bu
gerilimli şarkıyı bakır üflemelilerle uğurlayan düzenlemeci, sevilmese de
severek -hem de kanlı, kıpkırmızı ve tabuttan, kefenlere sarılı haykırarak-
delikanlılık vazifesini ifa eden bu müzmin şizofren kahramanı biraz da sarakayla
karışık teskin edip pışpışlıyor.
Seni Sevmek İçin Ölmek mi Lazım?
Seni sevmek için ölmek mi lazımKahrından her gece içmek mi lazım
Ağlarım gülemem
İsterim sevemem
Hayatım boşa geçiyor
Sana yâr mı yoksa köle mi lazım
Bana sorsan seni öldürmek lazım
Aşkından ölüyorum
Sonu yok biliyorum
Perişan oldum, perişan oldum
Sev beni, sev beni
Ya sev ya öldür beni
Yıllardır ağlattın
Bir gün de güldür beni, zalim...
